Dla wprowadzenia, retrospekcja - w epice, a zwłaszcza w powieści przywoływanie (z punktu widzenia bohatera) zdarzeń wcześniejszych od momentu właściwego rozpoczęcia fabuły lub wchodzących w jej zakres czasowy, ale wcześniejszych od chwili, w której przywołuje się zdarzenia minione, nie ukazane bezpośrednio. /za wiem.onet.pl / - ktoś nie załapał?
Tym wpisem inaugurujemy cykl wpisów (w ilości sztuk 3, ha!) podsumowujących nasz wyjazd do Wietnamu A.D. 2011
Północ – Na pierwszy ogień było SAPA i mieścina Cat Cat. Urokliwa miejscowość i okolica. Podejrzewamy, że jest bardziej urokliwa jest gdy nie ma mgły. Google, przewodnik i foldery turystyczne na zdjęciach pokazują zupełnie co innego niż widzieliśmy to my. Tak czy inaczej warto.
.JPG)
Miejscowe ciekawostki: tarasy ryżowe! (najlepsze w Wietnamie), plemiona i ich wioski. Hmongi, Dzongi i może jeszcze inne grupy etniczne. Natarczywi, namolni („buy something for me, buy something for me”) ale przyjaźni. Za opłatą można ich wynająć – zaprowadzą i oprowadzą po swojej wiosce. Nie poszliśmy na to, ale ponoć warto – warto również wcześniej ustalić zasady (oprowadza tylko jedna osoba, nikt nie wciska swoich produktów etc.) aby wycieczka była spokojna i udana. Warto się targować.
Pomieszkiwaliśmy w hotelu Cat Cat View – kilku piętrowy hotel, względnie tani, czysty, zadbany, z tarasami z których widać tarasy ryżowe, góry i całą okolicę, nam jednak nie to było dane. W samym hotelu zaś była pierwszorzędna restauracja, jakiej już później nie widzieliśmy. Mała, skromna, w zasadzie sala z aneksem kuchennym, a w nim 3 miejscowych (w tym jeden z uśmiechem a`la Bilguun Ariunbaatar), którzy na miejscu i na bieżąco realizowali zamówienia. Mega!
Jednak aby się (wy-)dostać do/z Sapa w najbardziej ekonomiczno-czasowy sposób potrzebny jest bus, ale z tym nie ma problemu. Bus jeździ na trasie Lao Cai – Sapa – Lao Cai. O ile z Sapa stawka jest zawsze taka sama, o tyle rano pod dworcem w Lao Cai trzeba się potargować o cenę przewozu do Sapa, bo o ile busów jest mnóstwo, o tyle tylko kilka z nich jedzie, a kierowcy sprzedają już złapanych pasażerów innym przewoźnikom. Na plus pozostaje jednak możliwość zakupu jeszcze ciepłej bagietki pod dworcem Lao Cai Główny i jedyny. à propos, w Wietnamie w każdym mieście jest chyba tylko jeden dworzec, przynajmniej więcej nie widzieliśmy. Dworce są zamykane w momencie gdy nie ma podstawionego składu, bądź też żaden pociąg nie przyjeżdża. Otwierają, ludzie przechodzą, zamykają, bilety sprawdzają kilkukrotnie, przy wyjściu zabierają, ot taki urok PKP by Vietnam.
Do Lao Cai najlepiej dostać się pociągiem, nocnym z Ha Noi. Do wyboru soft sleeper lub hard sleeper, w grubości materaca różnica nie odczuwalna, w ilość legowisk (4 vs. 6) nieco bardziej, da się przeżyć bez większych problemów, natomiast różnica w cenie to kilka dolarów, i to nie byle jakich bo amerykańskich!
Przed Sapa i po Sapa, byliśmy kilka godzin w Ha Noi (stolica, drugie co do wielkości miasto Wietnamu), nie będę się rozpisywał, bo nam się nie podobało, brudno, tłoczno, głośno. Acz niektórym się podoba. My nie zapomnimy nocnego free ride rikszą, porannej gimnastyki całego miasta iii.. i może oprócz zimnego piwa i ananas shake nic więcej nie zapamiętamy.
Z Ha Noi uderzyliśmy nad Ha Long Bay, oczywiście z biurem Sinh Cafe, tym oryginalnym.
Wycieczka (2 dniowa) udana, zatoka robi potężne wrażenie, łódź na której spaliśmy i jedzenie na niej – niestety nie robią wrażenia, o łodzi można poczytać w którymś z poprzednich wpisów. Podróż z Ha Noi nad Ha Long odbywa się przy pomocy busa, niestety ciasno, gorąco i 3 - 4 godziny drogi. Widoki z busa niezłe jednak monotonne, pola ryżowe, domki w mieścinie, pola ryżowe, domki w mieścinie, pola..
Jak już wspomniałem sama zatoka powala na kolana, 2000 skał wapiennych wystających z wody, Jaskinia Niespodzianka? (Surprise Cave) – kiczowato zrobiona, tak a`la cały Vietnam, wioski na wodzie, naciągactwo na przepłynięcie się łódką (daliśmy się naciągnąć – szkoda 5$ na osobę), i pare innych atrakcji.
Jednak gdybym wiedział to co wiem, wybrałbym chyba jednodniową wycieczkę. Powrót do Ha Noi, jeszcze ciaśniej, jeszcze cieplej, pola ryżowe, domki w mieścinie… Zzzz… Wracając z Ha Long dowiedzieliśmy się, że całkiem niedaleko, bo w Japonii było tsunami i wielkie ka boom! w Fukushimie. W nocy sprawdzaliśmy czy świecimy. Nie świeciliśmy zatem uznaliśmy, że jest dobrze i można się dalej rozkoszować wolnym.
Po Ha Noi w planach było Hue, jednak na dworcu kolejowym dowiedzieliśmy się, że sorry ale biletów na przejażdżkę sypialnym do Hue już nie ma i że jutro pociąg też jedzie. Tyle to my też wiemy. Trudno. Lipa. Cześć i czołem. Przewodnik w łapę i szukamy gdzie by tu, z braku laku, można pojechać. Niestety pole manewru nie jest wielkie, bo jadąc na południe, zawsze jedzie się tym pociągiem na który już nie ma biletów. Po kilku rozmowach w polish-vietnam-inglisz udaje nam się zakupić bilety do Hue. Przepłacamy, bodajże dwukrotnie, ale lepsze to niż noc w Ha Noi.
Nie będę mówił, kto zawalił sprawę z biletami, bo nie lubię źle mówić o… sobie.
O przygodach Koszyków w Hue i kilku innych miej lub bardziej ciekawych miejscach czytajcie w kolejnych tomikach poezji, które znajdują się na http://koszyki-on-tour.blogspot.com
Tym wpisem inaugurujemy cykl wpisów (w ilości sztuk 3, ha!) podsumowujących nasz wyjazd do Wietnamu A.D. 2011
Północ – Na pierwszy ogień było SAPA i mieścina Cat Cat. Urokliwa miejscowość i okolica. Podejrzewamy, że jest bardziej urokliwa jest gdy nie ma mgły. Google, przewodnik i foldery turystyczne na zdjęciach pokazują zupełnie co innego niż widzieliśmy to my. Tak czy inaczej warto.
.JPG)
Miejscowe ciekawostki: tarasy ryżowe! (najlepsze w Wietnamie), plemiona i ich wioski. Hmongi, Dzongi i może jeszcze inne grupy etniczne. Natarczywi, namolni („buy something for me, buy something for me”) ale przyjaźni. Za opłatą można ich wynająć – zaprowadzą i oprowadzą po swojej wiosce. Nie poszliśmy na to, ale ponoć warto – warto również wcześniej ustalić zasady (oprowadza tylko jedna osoba, nikt nie wciska swoich produktów etc.) aby wycieczka była spokojna i udana. Warto się targować.
Pomieszkiwaliśmy w hotelu Cat Cat View – kilku piętrowy hotel, względnie tani, czysty, zadbany, z tarasami z których widać tarasy ryżowe, góry i całą okolicę, nam jednak nie to było dane. W samym hotelu zaś była pierwszorzędna restauracja, jakiej już później nie widzieliśmy. Mała, skromna, w zasadzie sala z aneksem kuchennym, a w nim 3 miejscowych (w tym jeden z uśmiechem a`la Bilguun Ariunbaatar), którzy na miejscu i na bieżąco realizowali zamówienia. Mega!
Jednak aby się (wy-)dostać do/z Sapa w najbardziej ekonomiczno-czasowy sposób potrzebny jest bus, ale z tym nie ma problemu. Bus jeździ na trasie Lao Cai – Sapa – Lao Cai. O ile z Sapa stawka jest zawsze taka sama, o tyle rano pod dworcem w Lao Cai trzeba się potargować o cenę przewozu do Sapa, bo o ile busów jest mnóstwo, o tyle tylko kilka z nich jedzie, a kierowcy sprzedają już złapanych pasażerów innym przewoźnikom. Na plus pozostaje jednak możliwość zakupu jeszcze ciepłej bagietki pod dworcem Lao Cai Główny i jedyny. à propos, w Wietnamie w każdym mieście jest chyba tylko jeden dworzec, przynajmniej więcej nie widzieliśmy. Dworce są zamykane w momencie gdy nie ma podstawionego składu, bądź też żaden pociąg nie przyjeżdża. Otwierają, ludzie przechodzą, zamykają, bilety sprawdzają kilkukrotnie, przy wyjściu zabierają, ot taki urok PKP by Vietnam.
Do Lao Cai najlepiej dostać się pociągiem, nocnym z Ha Noi. Do wyboru soft sleeper lub hard sleeper, w grubości materaca różnica nie odczuwalna, w ilość legowisk (4 vs. 6) nieco bardziej, da się przeżyć bez większych problemów, natomiast różnica w cenie to kilka dolarów, i to nie byle jakich bo amerykańskich!
Przed Sapa i po Sapa, byliśmy kilka godzin w Ha Noi (stolica, drugie co do wielkości miasto Wietnamu), nie będę się rozpisywał, bo nam się nie podobało, brudno, tłoczno, głośno. Acz niektórym się podoba. My nie zapomnimy nocnego free ride rikszą, porannej gimnastyki całego miasta iii.. i może oprócz zimnego piwa i ananas shake nic więcej nie zapamiętamy.
Z Ha Noi uderzyliśmy nad Ha Long Bay, oczywiście z biurem Sinh Cafe, tym oryginalnym.
Wycieczka (2 dniowa) udana, zatoka robi potężne wrażenie, łódź na której spaliśmy i jedzenie na niej – niestety nie robią wrażenia, o łodzi można poczytać w którymś z poprzednich wpisów. Podróż z Ha Noi nad Ha Long odbywa się przy pomocy busa, niestety ciasno, gorąco i 3 - 4 godziny drogi. Widoki z busa niezłe jednak monotonne, pola ryżowe, domki w mieścinie, pola ryżowe, domki w mieścinie, pola..
Jak już wspomniałem sama zatoka powala na kolana, 2000 skał wapiennych wystających z wody, Jaskinia Niespodzianka? (Surprise Cave) – kiczowato zrobiona, tak a`la cały Vietnam, wioski na wodzie, naciągactwo na przepłynięcie się łódką (daliśmy się naciągnąć – szkoda 5$ na osobę), i pare innych atrakcji.
Po Ha Noi w planach było Hue, jednak na dworcu kolejowym dowiedzieliśmy się, że sorry ale biletów na przejażdżkę sypialnym do Hue już nie ma i że jutro pociąg też jedzie. Tyle to my też wiemy. Trudno. Lipa. Cześć i czołem. Przewodnik w łapę i szukamy gdzie by tu, z braku laku, można pojechać. Niestety pole manewru nie jest wielkie, bo jadąc na południe, zawsze jedzie się tym pociągiem na który już nie ma biletów. Po kilku rozmowach w polish-vietnam-inglisz udaje nam się zakupić bilety do Hue. Przepłacamy, bodajże dwukrotnie, ale lepsze to niż noc w Ha Noi.
Nie będę mówił, kto zawalił sprawę z biletami, bo nie lubię źle mówić o… sobie.
O przygodach Koszyków w Hue i kilku innych miej lub bardziej ciekawych miejscach czytajcie w kolejnych tomikach poezji, które znajdują się na http://koszyki-on-tour.blogspot.com
Witam! w październiku wybieram się w trzytygodniową podróż po Wietnamie. Przeczytałam wszystkie wpisy z zapartym tchem i planując swoją podróż biorę Wasze wskazówki pod uwagę:) Jeśli możecie - podpowiedzcie, czy te 3 tygodnie w zupełności wystarczyły? Nie mieliście czasami dosyć? I jak z kwestią dogadania się? Wietnamczycy rozmawiają po angielsku? Pozdrawiam, Ola!
OdpowiedzUsuńWietnamu nigdy dość. 3 tygodnie na sam Wietnam, to ani dużo, ani mało. Ale też nie powiem, że w sam raz ;) Trochę niedosytu pozostało, no ale nie można mieć wszystkiego.
OdpowiedzUsuńZ porozumiewaniem się też nie było problemów, co prawda ciężko ich zrozumieć, bo nie wymawiają niektórych liter, ale polish-vietnam-inglisz + pokazywanie na migi, do dogadania się wystarczy. Dobrze znają liczebniki, waluty (dolar i dong) i ich przeliczniki, po Wietnamsku nawet nie ma co próbować. Nigdzie na przeszkodzie nie stanęła bariera językowa.
Martuśka mówi, że mam napisać, że za dużo czasu spędziliśmy w Mui Ne (3 czy 4 dni) zamiast zwiedzać, z drugiej strony te dni czilałtu na plaży, pod palmą z drinkiem w reku nikomu nie przeszkadzały :D
Tak, apropo i w dodatku, na googlowym mailu jest konto koszyki.on.tour - i tam można smarować maile.
Zastanawiam się jeszcze nad jedną sprawą.. czy 1000 euro wystarczy na przetrwanie? Zauważyłam też,że my również lecimy aeroflotem, więc jest dużo podobieństw:-)
OdpowiedzUsuńCześć! Odpowiem tak: będziesz żyła jak królowa! ;) My mieliśmy jakieś 1200$ na dwie osoby i było w sam raz. Nie oszczędzaliśmy, fakt hoteli szukaliśmy raczej nisko budżetowych (max. 10$ za osobę), ale ich standard był na prawdę BARDZO przyzwoity. Jedzenie raczej w knajpach, nie na ulicy, ok. 10-15$ za 2 osoby (danie główne + kilka piwek na głowę). Dochodzą wycieczki, przejazdy między miastami, przelot z Ho Chi Minh do Hanoi - innymi słowy z 1000 eur spokoojnie dasz radę :)
OdpowiedzUsuńDodam jeszcze, ze za hotel/hostel płaciliśmy średnio koło 15$ za pokój dwuosobowy ;)
OdpowiedzUsuńno i lepiej zabrać ze dolary, te prawdziwe amerykańskie, aniżeli euro. Dolar i Dong są wymienne, euro nie widzieliśmy tam na oczy.
Dzięki za podpowiedzi:) My też nie chcemy oszczędzać, ale też będziemy szukali jakiś tańszych hoteli. Widzę, że jechaliście z Hanoi do Sapa, a następnie do Halong. Nie mieliście później za mało czasu na południe Wietnamu? Bo mój drugi podróżnik mówi, aby darować sobie Sapa i Zatokę, a od razu z Hanoi zjechać na płd. Ale szkoda mi tych widoków, które na razie oglądam na zdjęciach..
OdpowiedzUsuńSapa i Halong to dwa miejsca, których na pewno bym nie odpuściła. W szczególności Sapa - rewelacyjne widoki, nawet we mgle, która nas spotkała ;) Trochę nawet żałuję, że wyjechaliśmy stamtąd tak szybko, chcieliśmy zahaczyć o weekendowy targ w Bac Ha, ale nam się dni nie zgrały i musielibyśmy czekać 3 dni, żeby trafić na niedzielny targ - można było to inaczej rozegrać. Na południu bardzo ciekawe jest Hue i Hoi An, Nha Trang czy Mui Ne to już takie typowo plażowe miejscowości - także zależy jakie kto ma plany :)
OdpowiedzUsuń